تهران (پانا) - می‌گویند تقسیم دردها کمک‌مان می‌کند، نه اینکه درد را فراموش کنیم بلکه بتوانیم آن را بپذیریم و زندگی اش کنیم؛ بویژه اگربتوانیم دردمان را با آنهایی که همان درد را لمس کرده‌اند، قسمت کنیم. همان‌ها که کابوسش را دیده‌اند، با آن جنگیده‌اند اما سرانجام توانسته‌اند درباره آن رنج حرف بزنند و با آن زندگی کنند. شاید برای همین آنهایی که بیماری مشترکی دارند دورهم جمع می‌شوند واز دردهایشان می‌گویند. آنهایی که عزیزی را از دست داده‌اند با هم درددل می‌کنند. می‌گویند بیان رنج‌ها خودش یک هنراست.
